Powstanie Wielkopolskie
W wiele ważnych rocznic obfitował rok 2016. Już na sam koniec, bo 27 grudnia przypada bardzo ważna szczególnie dla Wielkopolan 98 rocznica wybuch Powstania Wielkopolskiego, jedynego w całej historii Polski zakończonego zwycięstwem. Znaczące w historii Odolanowa są lata 1918-1919, lata Powstania Wielkopolskiego. Jak w większości miejscowości w Poznańskiem, także i w Odolanowie, ludność polska włączyła się w ruch powstańczy
Dnia 12 listopada 1918 roku utworzono tu Radę Robotników i Żołnierzy, do której weszli m.in.: Feliks Witecki, Wincenty Poprawa i Józef Sójka. Na publicznym wiecu mieszkańców, 18 listopada w Domu Ludowym, utworzono Powiatową Radę Ludową której przewodniczącym został Nikodem Schroeder. Do rady weszli także: J. Kronobis, Leon Gąszczak, ks. Stempniewicz, ks. Kazimierz Szreybrowski, Grądzielewski, Ignacy Dąbrowski, Ignacy Dymalski, Jan Zdanowski, Bolesław Mielicki. Wybrano również delegatów do Polskiego Sejmu Dzielnicowego, który działacze polscy w zaborze pruskim zamierzali zwołać w Poznaniu, wykorzystując zamieszanie polityczne w Niemczech i podpisanie zawieszenia broni. Odezwę w sprawie wyboru delegatów wydał Tymczasowy Komisariat Naczelny Rady Ludowej w Poznaniu. Stanowił on łącznie z siecią Rad Ludowych zalążek władz polskich w zaborze pruskim. Według „Dziennika Sejmu Dzielnicowego” na delegatów z powiatu odolanowskiego wybrano: Jadwigę Glabisz z Odolanowa, ks. K. Szreybrowskiego z Odolanowa, Nikodema Szroedera z Odolanowa, Antoniego Bartosza z Topoli, Wojciecha Pacynę z Jankowa Przygodzkiego, Piotra Stodolnego z Odolanowa, Franciszka Biegańskiego z Jaskółek, Władysława Brodalę z Odolanowa i Józefa Sójkę z Odolanowa. Sejm obradował w dniach 3-5 grudnia 1918 roku w Poznaniu. Było to święto polskości. Sejm wytyczył drogę działania ruchu polskiego na najbliższą przyszłość, wybrał Naczelną Radę Ludową jako zwierzchnią władzę Polaków w Niemczech do chwili objęcia ziem zaboru pruskiego przez rząd polski. Zatwierdził również żądania narodowe i terytorialne ludności polskiej.
Wieść o utworzeniu Rady Ludowej w Odolanowie została przyjęta przez społeczeństwo z radością. Niemcy pochowali się w mieszkaniach. Obywatele polscy zaczęli zgłaszać się w Komendzie Wojskowej, którą w międzyczasie utworzono przy Radzie. Komenda mieściła się w domu p. Czubaka przy ul Kaliskiej 11. Najbardziej gorliwymi działaczami wojskowymi w tym czasie w Odolanowie byli: Feliks Witecki, Władysław Namysł, Marin Kolany, Edmund Chleboś i Wincenty Poprawa. Codziennie zgłaszali się do Komendy Wojskowej nowi ochotnicy przychodzący niejednokrotnie wprost z frontu.
Zajęto się także organizowaniem służby zdrowia. Na tym polu szczególne zasługi położyła Stefania Sobiechowa, która wraz z córkami Zofią i Wandą zajęła się szkoleniem sanitariuszy.
W dniu 31 grudnia 1918 roku nastąpiło w Odolanowie oficjalne przejęcie władzy i urzędów z rąk niemieckich przez władze polskie. Urząd telegraficzno – telefoniczny obsługiwali powstańcy: Ziemowit Dunaj i Czesław Gąszczak. Około 5 stycznia powstańcy odolanowscy zdobyli jeden kulomiot wraz z zaprzęgiem, który Niemcy wysłali z Milicza do wsi Sośnie tamtejszemu Grenzschutzowi. Kulomiot został zdobyty przez powstańców: Jabłońskiego oraz trzech braci Geislerów – Ignacego, Władysława i Stanisława. W dniu 8 stycznia 1919 roku naczelnym wodzem Powstania Wielkopolskiego został mianowany generał Dowbor-Muśnicki. Pierwszym krokiem, jaki zrobił nowy wódz była organizacja frontu. Powstały cztery grupy frontowe: północna, zachodnia, południowo-zachodnia i południowa, której dowódcą był ppor. Władysław Wawrzyniak. Do tej grupy należeli także powstańcy z Odolanowa, którym polecono zlikwidować stosunkowo niebezpieczne stanowisko militarne, jakie Niemcy utworzyli w Granowcu. Do potyczki zbrojnej doszło w nocy z 14 na 15 stycznia 1919 roku. Atakując z marszu, grupa powstańców odolanowskich zdobyła umocnienie niemieckie przy stacji kolejowej w Granowcu. Zaniepokojeni Niemcy wysłali meldunek do Sośni z prośbą o posiłki. Gdy dowiedział się o tym komendant Feliks Witecki, natychmiast wyruszył z nowymi ochotnikami w stronę Granowca. Powstańcy zaatakowali stanowiska niemieckie. Po całonocnej walce stanowisko wroga zostało zdobyte. W czasie walk zginął powstaniec odolanowski Franciszek Sójka. Większe straty ponieśli Niemcy. Po ich stronie było trzech zabitych i kilkunastu rannych. Po potyczce pod Granowcem przeprowadzono pertraktacje między przedstawicielami powstańców a dowódcą niemieckim, majorem Kirchbachem. W wyniku tych pertraktacji wojska niemieckie opuściły Granowiec. Odolanowscy powstańcy brali udział także w walkach pod Zdunami.
Powstanie zakończyło się, przy wyraźnym wsparciu Francji, sukcesem. Niemców zmuszono do podpisania w Trewirze (16 lutego 1919 r.) rozejmu, na mocy którego ustalono granicę demarkacyjną. W wyniku traktatu wersalskiego (29 czerwca 1919 r.) Wielkopolska powróciła do Polski.
Społeczeństwo oraz władze Gminy i Miasta Odolanów pamiętają o rocznicy i w dniu rozpoczęcia walk 27 grudnia złożą kwiaty pod tablicą przy ul. Kaliskiej 11 upamiętniającą wydarzenie.
Henryk Włodarek