Gmina i Miasto Odolanów

Ważne strony

Historia

Dzieje miasta Odolanów sięgają średniowiecza.  Gród nad Baryczą istniał już na początku XIV wieku. W tym czasie został wzniesiony zamek, a Odolanów jako miasto królewskie stał się siedzibą starostwa.  Rozwój Odolanowa przypada na wiek XV, czyli czasy panowania Władysława Jagiełły, który w dokumencie z 1403 roku uwalnia miasto od podatków celnych i kontrybucji. Tę datę uznaje się za symboliczny moment powstania Odolanowa. Nie było to miasto duże – na początku XIV wieku liczyło ok. 20 domów, otoczonych murami. Rozwijało się stopniowo, wyodrębniając trzy części: Śródmieście oraz przedmieścia: Zamkowe i Górkę.  To ostatnie przez kilka lat na początku XVII wieku było nawet odrębnym miastem o nazwie Konstancja.  Odolanów niszczony był dość często przez wojska podczas różnych wojen- szczególnie podczas wojny północnej na początku XVIII wieku. Od połowy XVIII wieku miało miejsce gospodarcze ożywienie. Odolanów za sprawą starostów, szczególnie Eleonory Sułkowskiej, przybrało charakter miejski. Wzrastała liczba mieszkańców: w 1721 roku wynosiła 148, a w roku 1789 już prawie 800. Z tych czasów pochodzą trzy odolanowskie świątynie: zbór ewangelicki i dwa kościoły katolickie. Szybkiego rozwoju miasta nie wyhamował dokonany w 1793 roku II rozbiór Polski. Odolanów, odliczając czasy Księstwa Warszawskiego, był do 1918 roku pod zaborem pruskim. Miasto przez te lata było siedzibą powiatu odolanowskiego, który przed zmianami administracyjnymi w 1887 roku, liczył ponad 890 km², a po wydzieleniu powiatu ostrowskiego ponad 480 km².  Wzrastała szybko liczba mieszkańców, z ok. 1 000 na początku XIX wieku do blisko 2 500 w roku 1914. Było to miasto wielokulturowe i wieloreligijne. Obok siebie mieszkali katolicy, ewangelicy i Żydzi.  XIX wiek był okresem rozkwitu miasta mającego charakter rolniczo-rzemieślniczy. Wówczas powstały: ratusz, synagoga, poczta, rzeźnia, dom kultury, szkoły (budynki przy Rynku). Miasto, borykające się z dwoma żywiołami: wodą i ogniem, posiadało straż ogniową oraz wał przeciwpowodziowy - „Grobelkę”. Poprawiły się także warunki komunikacyjne: funkcjonowała poczta konna, zbudowano szosy łączące miasto z Ostrowem, Sulmierzycami, Raszkowem. W 1909 roku miasto miało już linię kolejową. Mieszkańcy brali udział w walkach o niepodległość (Wiosna Ludów, wsparcie dla Powstania Styczniowego, Powstanie Wielkopolskie) lub czynnie angażowali się poprzez pracę organiczną w rozwój swojej „małej Ojczyzny”. Odolanów, tak jak cała Polska, cieszył się odzyskaniem niepodległości po zakończeniu I wojny. Okres dwudziestu lat niepodległej Rzeczypospolitej był trudnym czasem dla miasta. Zniszczenia wojenne, zmiany w strukturze narodowościowej i ogólne zubożenie mieszkańców spowodowało wyhamowanie rozwoju miasta, które w 1932 roku przestało być siedzibą powiatu. Czas okupacji 1939-45 to dalsza stagnacja w rozwoju miasta i duże straty ludzkie.  Po II wojnie miasto, mając głównie charakter rolniczy, rozwijało się bardzo wolno. Znakiem pozytywnym zmian było powołanie szkół średnich – gimnazjum (obecnie liceum) oraz szkoły zawodowej. Istotne zmiany nastąpiły z chwilą odkrycia złóż gazu ziemnego i wybudowania Zakładu Odazotowania Gazu Ziemnego na przełomie lat 60. i 70. XX wieku. Do miasta zaczęła napływać ludność, a w związku z tym pojawiły się nowe inwestycje. Miasto rosło: na początku lat 80. liczyło ok. 3 500 mieszkańców, by z początkiem wieku XXI osiągnąć 5 tysięcy.

drukuj całą stronę